،،در ميخانه ببستند خدايا مپسند - که در خانه تزوير و ريا بگشايند

موسسه فرهنگى صراط و پژوهشکده معرفت هدف حمله عقبه٬٬ آدميخواران٬٬ قرار گرفت و پلمب شد. علت هم کاملا روشن است : دکتر روز قبل در دانشگاه وست مينستر در يادمان شريعتى چنين گفته بود : ٬٬شريعتى اسلام منهاى روحانيت را در آينده پيش بينى کرده بود حال اينکه پيش بينى ايشان خلاف از آب در آمد و روحانيت منهاى اسلام باقى ماند٬٬ ابلهان اين خفاشان شب پرست به خيال خود چراغى را که ايزد بر افروخته بود پف کردند!

مه فشاند نور و سگ عو عو کند- هر کسى بر طينت خود مى تند

دکتر سروش به گردن همه ما که کوچکترين ريزه خواران سفره او هستيم بسيار حق دارد، اگر از استاد بزرگ خود انتقاداتى داريم و عقيده او را و جداگانه عملکرد ايشان را نقد ميکنيم ،راهى است که خود ايشان به پيش روى ما گذاشته است. نهال هايى که در اين ساليان دکتر کاشته همه بوستان هايى خرم در فضاى فرهنگى کشور شده اند ،با بستن صراط و پژوهشکده معرفت دکان ريايى آقاى مصباح يا اخوان لاريجانى رونق نميگيرد سهل است که تحقق آرزوى روزى که دکتر در نهايت آرامش و بى سر و صدا درس خود را در دانشگاه تهران آغاز کند و يا مجلسى پر بحث و فحص با مصطفى ملکيان يا مجتهد شبسترى يا کديور در گيرد، براستى نزديک است .

اى اياز از عشق تو گشتم چو موى - ماندم از قصه، تو قصه من بگوى
بس فسانه عشق تو خواندم به جان - تو مرا کافسانه گشتستم بخوان
خود تو ميخوانى نه من اى مقتدى - من که طورم تو موسى وين صدا
کوه بيچاره چه داند گفت چيست - زانک موسى مى بداند که تهيست
کوه ميداند بقدر خويشتن - اندکى دارد ز لطف روح تن . . .
بار ديگر آمدم ديوانه وار - رو رو اى جان زود زنجيرى بيار
غير آن زنجير زلف دلبرم - گر دوصد زنجير آرى بردرم