اما در باب دو لايحه معروف:
لايحه تبيين اختيارات رئيس جمهورى ، در هنگام پياده سازى چندان ضمانت اجرايى ندارد. عده اى به فرض نقض قانون اساسى خواهند کرد ، رييس جمهور اخطار خواهد داد ، آنها به ريش رييس جمهور خواهند خنديد، رييس جمهور در دادگاه(!) (و در واقع يکى از بيدادگاه هاى ديوان عالى کشور) اقامه دعوا خواهد کرد و در نهايت ادامه ماجرا به قوه قضاييه سپرده خواهد شد ، جايى که در تئورى به هيچ وجه مردم سالارى به آنجا راه ندارد و از صدر تا ذيل همه مقامات انتصابى هستند و در عمل هم خياط خلوت مريدان فاسد آقا ، حقانى چى ها و چاقو کش هاى حاج حبيب تازه مسلمان و نوچه هاى جنتى و برادران معاود عراقى است، عملکرد آنها هم که تا بحال کاملا شفاف بوده است ! بى هيچ احساس شرمندگى هر کار که بخواهند ميکنند. کيفر خواست رييس جمهور به آنجا خواهد رفت و آنها با عرض شرمندگىبه آن ادرار خواهند کرد. آخر هم با يک توپ و تشر آقا که شرايط حساس است و دشمن تا پشت اطاق خواب پيش آمده ، رييس جمهور وقت را سر جاى خود خواهد نشاند . تازه اين در شرايطى است که رييس جمهور آتى ، اصلاح طلب باشد و گرنه که لارى جانى و ولايتى و امثالهم که از چنان موقعيتى قطعا براى به بند کشيدن مخالفان استفاده خواهند کرد ، همش که نبايد آقا هزينه بدهد! در هر حال ابزار دست مافياى قدرت بيشتر خواهد بود و بهتر ميتواند مانور بدهد! فرض کنيد که مجلس عقيم فعلى به هر دليل خداى نکرده دست اصلاح طلبان باقى ماند و آنها هم شير شدند يا انکه عده اى از نمايندگان از فيلتر نظارت استصوابى به سلامت رد شدند ، يا اينکه عجوزه هزار داماد نظام به اين نتيجه برسد که لايحه نظارت استصوابى را با شرط و شروط و زهر گيرى و در عمل رد صلاحيت کردن مستقل ها و پير پاتال هاى ملى-مذهبى و نهضتى ها و سمپات هاى محترم ، تاييد بکند و با اين کار نظام را دوباره بيمه بکند. در اين حالت با مبسوط اليد شدن رييس جمهور خودى ، حساب نمايندگان با کرام الکاتبين است. چون يک چماق ديگر بالاى سر مجلس عقيم فعلى اضافه خواهد شد. (اين مادر صلواتى ها اگرهم انگليسى نباشند، انگليسى ها را دوست دارند و چون آنان رفتار ميکنند! )بعيد نيست که در صورت خوابيدن غائله نا آراميهاى خيابانى و خوردن جام زهر آقا براى کنار گذاشتن پروژه رسيدن به سلاح هسته اى يعنى نابود و مخفى کردن تجهيزات و اجازه دادن به بازرسان براى کار در ايران ، يکباره خبر خوش تصويب دو لايحه با حکم حکومتى آقا در آستانه ثبت نام نمايندگان با آزاد کردن چند تا از روزنامه ها و دادن مجوز روزنامه ۴ رنگ به ابراهيم يزدى و به ميدان آوردن روشنفکران و به صدر نشاندن موقتى سروش و کديور و ترتيب دادن مناظره براى آنها در مورد بسط تجربه نبوى و ساير موضوعات سر کارى ، يک طرح ظاهرى آشتى ملى جور خواهد شد ، و مجلسى آنچنانى و عقيم شکل خواهد گرفت هر چند، سال بعد ترتيب روشنفکران و اليت دوباره داده خواهد شد (مرغ عروسى و عزا!)‌و فضا با بگير و ببند و موش و گربه بازى از قبيل گرفتن سازگارا و ول کردن طبرزدى، گرفتن زيد آبادى بخت برگشته و رها کردن على افشارى، فرار کردن قاسم شعله سعدى ، وارد کشور شدن اکبر گلپايگانى و برادران روحانى نوازنده و آهنگساز ، فرار کردن آنچنانى يکى ديگر از وزارت اطلاعات و خبر آوردن از رنگ شورت آقا توسط نورى زاده و راه انداختن شورش در دانشگاه، دستگيرى پسر واعظ طبسى، و بخشيده شدن خانم گوگوش و بازى در يک فيلم از شوهر خودش کيميايى (کيميايى به هر دليل به خاطر لمپنيسم خودى است!) در تهران . باز نشست شدن آقاى جنتى و قرار گرفتن يک مادر صلواتى ناشناخته بدتر به جاى ايشان ، و از اين قبيل اتفاقات مزخرف، کلا در بيم و اميد قرار دادن مردم و نهايتا بازى دادن مردم! اين البته يکى از سناريو ها است که اميدوارم عملى نشود.

فردا هم در مورد بحث شيرين دو لايحه و نيز دم خروس فرانسه عليرغم قسم هاى حضرت عباس شيراک خواهم نوشت.