اصلاحات مرد، زنده باد جنبش مدنى به يارى فشار هاى بين المللى
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
پ. صائبى

هر چند براى سعيد حجاريان احترام زيادى قائل هستيم ليکن مغالطه کارى او را بر نمى تابيم. ايشان در جمع همايش جوانان مشارکت سه گزينه را پيش بينى کردند : اول ونداليسم و آنارشيسم دوم دفيتيسم و استقبال از قدرت خارجى سوم اصلاحات. سپس دوتاى اول را رد کرده اذعان کردند که عليرغم مرگ اصلاحات و نابودى بناى آن [؟] با همان مصالح ساختمانى و بقاياى ساختمان قبلى اصلاحات ، دور جديدى از اصلاحات را بايد شروع کنيم.

الف) از اين سه گزينه دو گزينه مربوط به تحولات اجتماعى هستند يک گزينه مربوط به تحولات سياسى.کنار هم قرار دادن اينها به عنوان آلترناتيو عجيب است. مگر اينکه آقاى حجاريان منظورشان اين باشد که در دو حالت اول تحولات اجتماعى غالب بوده و از تحولات سياسى جلوتر است . در اين صورت بايد پرسيد که شق سوم يعنى اصلاحات چگونه در چنين شرايطى محقق خواهد شد و چگونه تحولات سياسى جلوتر خواهد افتاد و ابتکار عمل را در دست خواهد گرفت؟ فراموش نکنيم که هر چه قدر که در مفهوم انديشه سوز و سو تفاهم ساز «اصلاحات» اختلاف راى داشته باشيم حول يک مطلب متفق القول هستيم که اصلاحات نيازمند يک حداقل اراده جدى «چانه زنى» در حاکميت است. آيا اکنون چنين اراده اى وجود دارد به طوريکه تحولات سياسى را از تحولات اجتماعى جلو بيندازد؟

ب) آيا واقعا اين سه گزينه ، گزينه هايى جامعند؟ پاسخ اين است که خير. جامع نيستند با اندکى مداقه ميتوان چندين گزينه ديگر به گزينه هاى حجاريان و به همان اهميت افزود:مثلا حالت و وضعيت افزايش فشار هاى سياسى و تحريم هاى بين المللى ، حالت و وضعيت اصقلاب (Refolution) و نافرمانى مدنى و تحريم انتخابات دو حالت (و نه لزوما گزينه) ديگر هستند که در عين حال با يکديگر منافاتى نيز ندارند و اتفاقا از ديدگاه شخصى راقم اين سطور از گزينه هاى آقاى حجاريان محتملتر نيز هستند.

ج)گزينه هاى آقاى حجاريان از هم جدا نيستند. يعنى ميتوان حالتى متصور بود که هر سه اين گزينه ها يا دو تا از آن سه با هم اتفاق بيفتد. در اين صورت به آن وضعيت ها لفظ گزينه نميتوان اطلاق کرد. در عين اينکه مردم در چنين شرايطى دست به انتخاب نمى توانند بزنند ممکن است از اصلاحات رويگردان شوند ولى دچار ونداليسم مزمن هم باشند يا اينکه دوباره به اصلاحات روى بياورند ليکن دفيتيسم را هم به همراه داشته باشند.

د) فارق از مجادلات نظرى، رمانتيک بازى آقايان حوصله آدم را سر مى برد. اصرار حجاريان براى ساخت دوباره بناى اصلاحات با استفاده از مصالح قبلى براى چيست؟ اولا کدام بنا ساخته شده بود که حالا ويران شد؟ مگر اين بناى- گيرم آباد- اصلاحات را زلزله و حوادث غير مترقبه خراب کرد؟ ثانيا مگر حداکثر ظرفيت و انعطاف پذيرى قانون اساسى به کار گرفته نشد؟ وقتى از مجلس اصلاحات خودى ها و مخلصين نظام کارى بر نيامد يا نگذاشتند که بر آيد ،چگونه مثلا در بهترين حالت از مجلس اصلاحات پيرمرد هاى محترم نهضتى يا ملى مذهبى ها انتظار معجزه داريم؟ نکند ميخواهيد اصلاحات را با ۱۵۰ تا امثال مهدى کروبى پيش ببريد؟! آيا طرح اينگونه آرزوهاى رمانتيک: که دوباره بناى اصلاحات را با مصالح باقيمانده يا مصرف شده موجود ميسازيم واقعگرايانه تر است يا کمک به کم هزينه تر کردن نافرمانى مدنى مردم؟ نميگويم که اصلاحات اصلا شانسى ندارد ولى ما تا کى بايد در جهت پيشبرد اصلاحات آن هم تنها به قرائت ياران امام و در جهت برآورده شدن آرزوهاى بى پايان فرزندان برومند امام راحل از جيب منافع ملى هزينه بدهيم؟ آرمان هاى بزک کرده امام باشد. اسلام قوى و عزيز هم باشد. گفتگو باشد. عمليات استشهادى هم باشد. مدارا باشد ياغيگرى و نقض قوانين بين المللى هم باشد .روحانيت به عنوان تافته جدا بافته تاريخى باز بر صدر بنشيند و باشد. دموکراسى صد البته دينمدار هم باشد. ارزش ها هم باشند. آزادى بيان باشد. آزادى چماق هم باشد. ولايت باشد. جمهورى هم باشد. اصول گرايى باشد. تنش زدايى هم باشد. مردم سالارى توام با عطر معنويت هم باشد .هفتاد سال فرصت مورد درخواست حجاريان هم باشد. اگر بشود چه شود!