راديو فردا، فرزند بي‏هنر راديو آمريكا
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بهاره اميدي

راديو فردا را همه شنيده‏ايم. چيزي شبيه راديو پيام خودمان كه پيام‏هاي ترافيكي پخش نمي‏كند و عمده‏ي وقتش به پخش يكي در ميان ترانه‏هاي ايراني لوس‏آنجلسي و غربي مي‏پردازد. پخش اخبار هم يكي ديگر از برنامه‏هاي اين راديو است و هر از چند گاهي پيام‏هاي بازرگاني نيز در آن پخش مي‏شود. به نظر مي‏رسد هدف اصلي پخش ترانه‏هاي ايراني و آن هم فقط لوس‏آنجلسي كه در اكثر موارد بويي از هنر نبرده‎اند جذب جوانان پرشور ايراني به سوي اين رسانه است. امري كه از همان ابتدا به نظر شكست خورده مي‏رسد. از نويز زياد صداي اين راديو كه بگذريم، ترانه‏هاي اين راديو بسيار تكراري است و قبل از اين كه در اين راديو شنيده شود تقريبا در تمام ايران تكثير شده و كسي نيست كه بارها و بارها در تاكسي ها و ماشين‏هاي كرايه آن را نشنيده باشد. موسيقي سنتي و هنرمندان محبوب موسيقي غير لوس‎آنجلسي و موسيقي كلاسيك جهان اصولا جايي در اين راديو ندارد و به راحتي مي‏توان اين فرضيه را ارائه كرد كه گردانندگان اين راديو بيش از اين كه به فكر جذب مخاطب از طريق ارائه‏ي كار هنري و زيبا باشند به دنبال ارائه‏ي هر آن چه در راديو و تلويزيون ايران ممنوع است هستند. سياستي كه از آغاز شكست خورده به نظر مي‏رسد. كم‎تر كسي را مي‎توان يافت كه اين راديو را به خاطر موسيقي‎هايش هر روز گوش كند. آگهي‏هاي بازرگاني هم كه در اين راديو پخش مي‏شود به شدت بوي كهنگي و تكرار ممتد و خارج از حد تحمل مي‏دهد و حكايت از عدم استقبال ارباب فرهنگ و تجارت از تبليغ در اين رسانه دارد.
از اين موارد كه بگذريم، اخبار اين راديو نيز نسخه‏ي سطحي‎تر و عامه‎پسندتري از همان اخبار صداي آمريكاست. اخباري كه در شكل متعالي خود كه همان صداي آمريكا باشد نيز چنگي به دل نمي‏زند و دولتي بودن از بيش‎تر جملاتش هويداست. عزيزاني كه در هنگام آغاز حمله‏ي آمريكا به افغانستان شنونده‏ي اين راديو بوده‏اند، حتما ابراز احساسات پرشور مجري صداي آمريكا به هنگام پخش نطق فريبكارانه‏ي بوش در مورد جنگ را به خاطر دارند. بوش با عنوان كردن نامه‏ي يك دختر 11 ساله كه پدرش عازم جنگ (بخوانيد جهاد) شده بود عملا سخنراني‏هاي مقام معظم خودمان و تمام محافظه‎كاران جهان را به ياد مي‏آورد. در راديو فردا نيز رئيس جمهور ايالات متحده يك روح بزرگ است كه در تمام لحظات حضورش را مي‎توان احسا س كرد. او در راديو فردا انتقادات (سازنده!) را به خوبي و با سعه‏ي صدر تحمل مي‏كند و به هيچ يك از آن‏ها محل هم نمي‏گذارد چون تمام شنوندگان اين راديو مي‏دانند كه او هرگز اشتباه نمي‏كند (اگر به او مي‏گفتند مقام معظم رياست جمهوري ديگر نورعلي‏نور مي‏شد!). راديو فردا نتوانسته است رسالت اصلي خود را كه همان نگاه منصفانه به مسايل است را حفظ كند. بيان حقيقت براي يك رسانه مهم‏ترين عامل بقا است. نوري‏زاده را كه به ياد داريد. اوايل چه قدر گل كرده بود. اما همين كه مردم به تدريج فهميدند كه او دهان بيان شايعات است تا حقايق از او رو برگرداندند و اكنون مخاطب خود را از دست داده است. در اين بين رسانه‏اي مثل راديو بي‏بي‏سي توانسته است علاوه بر حفظ مخاطبان سنتي خود افراد جديدي را نيز جذب كند. راديو فردا كه با هدف تاثير گذاري بر افكار عمومي جوانان ايران و كاهش گرايشْهاي ضدآمريكايي به وجود آمد هرگز موفق به انجام اين مهم نخواهد شد. سياست‏مداران آمريكا براي اين كار بايد روش خود را تغيير دهند. گام‎هايي مثل اعطاي جايزه‏ي نوبل و حمايت از فعاليت‎هاي دموكراتيك و به دور از خشونت مردم لآن چيزي است كه مردم از آميكا انتظار دارند. بايد قداره‏بند هاي اسراييلي را از وزارت دفاع بيرون كرد تا اعتماد مردم جلب شود وگرنه در شرايط فعلي راديو فردا كه سهل است راديو پس‏فردا هم نمي‏تواند بر افكار عمومي تاثير گذارد.