« بازجوى خوب ، بازجوى بد »
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
پ.صائبى

نقل است که فعالان سياسى و مبارزين هميشه در دوره هاى آموزشى سازمانى راههاى مقاومت در زندان و زير بازجويى را به افراد زير دست آموزش ميدادند ، يکى از نصايح هميشگى اين بود که:« بازجوى خوب و بد، هر دو بد هستند. » يادى هم از زنده ياد هوشنگ گلشيرى بکنيم که چند سال پيش در مصاحبه اى با يکى از روزنامه هاى زنجيره اى شمس الواعظين (‌آزادگان گويا) همين مطلب را ياد آورى کرده بود :« ما به کارهاى اين حکومت عادت داريم . يکى ميگويد: بگو و گرنه ميزنمت ديگرى ميگويد : بگو ، وگرنه ميزندت. » (قريب به مضمون)
بعد ها از قضا شاهد هم از غيب رسيد و نوار اعتراف گيرى از زن سعيد امامى و ساير متهمان قتل هاى زنجيره اى همين مطلب را نشان داد و ديديم که دو بازجو چگونه براى شکستن و له کردن متهم تقسيم کار کرده بودند و البته اين بار با روش هاى کثيف مختص به جمهورى اسلامى هر دم به رنگى در مى آمدند .
حکايت اوضاع سياسى ما هم عجب حکايتى تکرارى شده است. سياسيون حکومتى ما هم از هر گروه و دسته که باشند به همان دو گروه بازجويان مى مانند ، يکى حکم به بريدن و دريدن و شکستن و بستن ميدهد ، ديگرى از همانها انذار ميدهد و متهم يعنى مردم را نصيحت به همکارى ميکند . يکى خشونت را تئوريزه ميکند ديگرى خفه شدن را . يکى رجز ميخواند ديگرى سکوت ميکند . يکى به قلع و قمع کردن مخالفين مباهى و مبتهج ديگرى به دنبال معجزه صندوق است. البته هر دو هم هدف هستند. هر دو ميخواهند به هر قيمتى که هست اين نظام باقى باشد، صد البته اين نظام چيزى جز سفره گسترده و رنگارنگ نعمات در نظر آنان نيست.
غريبگان را به اين سفره اصلا راهى نبوده و نيست و ميهمانان خودى فربه يا نحيف چشم بر صدر نشينان سفره دوخته اند ، اگر همراه بالا دستان مجلس نباشند، مطرود و مغضوب ميگردند. مدح و ثناى صاحب سفره کردن ها و اظهار فضل کردن ها فقط همراهى با جمع و سرگرمى تا رسيدن طعام چرب و شيرين بعدى است . شايد مزاح و مطايبه اى هم نصيب بالا دستان گردد. بذله گويى صاحب قدرت نشسته بر خوان نعمت شبيه گفتار همان بازجوى خوب است. باورش نکنيم.