تو قدر آب چه دانى که در کنار فراتى!
ح. راهجو
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
اين روزها تمام دستگاههاى تبليغاتى خارج نشينان به تبليغ تحريم انتخابات مشغولند، حرفهايشان هم بعضا مبناى درستى دارند که همانا فرصت سوزى و بى عرضگى (و حتى دو رويى) اصلاح طلبان داخلى از يک طرف و سوء تعبير کيهانيان از مشارکت مردم (به حمايت از نظام) از طرف ديگر است.
يک نکته را نبايد از نظر دور داشت به قول نبوى تو قدر آب چه دانى که در کنار فراتى! در کشورهايى که دمکراسى در آنها نهادينه شده ان، فارغ از اين که چه کسى مصدر امور باشد، سيستمهاى اساسى مملکت (خصوصا آنهايى که با مردم سر و کار دارند) به کار خود ادامه ميدهند در حالى که در کشور ما چنين نيست.
براى در نظر گرفتن هزينه مجلس غير مردمى، تصور کنيد آقايان فلاحيان، ترقى، پرورش و عسگر اولادى مسلمان از حوزه هاى آبادان، مشهد، اصفهان و تهران وارد مجلس شوند، تنها مشابه تاريخى که من ميتوانم براى اين اتفاق بياورم حمله چنگيزخان به ايران است!
براى تصميم به تحريم يا مشارکت در انتخابات کمى زود است! اگر عجله کنيم ممکن است هزينه هاى به مراتب سنگين ترى از شهردار تهران روى دوشمان بيايد.
پى نوشت نامربوط:پدرام معلميان نامه اى براى تشکر از امدادگران بين المللى نوشته است، اگر با مفاد آن موافقيد آن را امضا کنيد و لينک بدهيد.
