به جناح راست راي دهيد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بهاره اميدي

پس از طي يك دوره‏ي پرتلاطم براي دولت و مجلس مي‎رود تا بار ديگر يك نظام يك‎دست تشكيل شود. نظامي كه البته هنوز اندكي از عقلانيت در آن باقي است و شكاف خطرناك و روزافزون بين ملت و حاكميت را نمي‎تواند نديده باشد. تا وقتي دشمن هست، نيروهاي داخل جناح راست با هم متحد هستند و بر ضد اصلاحات به شدت فعاليت مي‎كنند. چون در صورت پيروزي اصلاح طلبان حيات سياسي خود را از دست رفته مي‏بينند. اما وقتي به پيروزي برسند، قطعا اختلافاتشان عميق‎تر مي‏شود و حالا مي‏شود اميدوار بود كه طيف مدرن جناح راست، بخش سنتي را كنار بزند و خود براي اصلاح اقدام كند. البته اين اصلاحات با آن چه مورد نظر مردم است بسيار متفاوت است اما كنار گذاشته شدن تندروهاي راستي اتفاق كمي نيست. مجلس آينده مال مشاركت نيست اما مطمئنا از آن مؤتلفه نيز نخواهد بود. دوره‏ي عسكراولادي‏ها و ترقي‎ها گذشته است و حداكثر باهنر بتواند خود را به زور در مجلس داخل كند.
خلاصه اين كه وضع آينده‎ي مجلس مكمل دوره‏ي شش ساله‏ي پس از دوم خرداد است. مطمئن باشيد همين مجلس آينده كه ضداصلاحات هم هست برخي از كارها را خواهد كرد كه مشاركتي‎ها حالا حالا ها بايد به خواب مي‏ديدند. مساله‏ي تغيير نام خيابان خالد اسلامبولي فقط يك شروع بسيار كوچك است. وقتي همين مجلس آينده راي به مذاكره با آمريكا داد عبدي هنوز در زندان است و هيچ كس هم يادش نيست او را براي چه گرفته‎اند.
البته فراموش نشود كه اين اتفاقات را (اگر بيافتد) مديون پايمردي‎هاي امثال عبدي و گنجي هستيم. اما نبايد فراموش كرد كه در حال حاضر يك مجلس ضعيف و يك دولت ضعيف داريم و اين در مجموع براي مملكت خوب نيست. حالا كه جناح راست اشكالش را فهميده و مي‎خواهد جبران كند، بگذاريد بيايد وسط. حالا جناح راست به دست خود ارزش‎ها!!! را سر خواهد بريد!
ظريفي مي‏گفت كه بد كاري كرديم نگذاشتيم هاشمي رييس اين دوره‎ي مجلس بشود، اگر مي‎شد مطمئنا با قدرتي كه در نظام داشت مي‎توانست بيش از كروبي ضعيف از قوانين مصوب حمايت كند و بحث رابطه با آمريكا را كه گلوگاه سياست خارجي ماست حل كند. خدا مي‎داند!
من البته به اين استدلال چندان معتقد نيستم و ته دلم قبولش ندارم ولي منطقي به نظر مي‏رسد. مگر نه؟! اگر اين طور است پس چه به‏تر برويم در انتخابات به جناح راست راي بدهيم. موافقيد؟ باسم‏الله!