مستند ساز!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
س. ع. دشمن شناس
سهيل کريمى و سعيد ابوطالب که خاطر مبارک هست. دو هنرمند مستند ساز دلاور و آزاده اى که چند ماهى در باتلاق عراق گير کرده بودند(!)و وقتى به طور کاملا اتفاقى در شب عيد سيزده آبان توسط نيرو هاى انگليسى آزاد و وارد ايران اسلامى شدند ، سراسر ايران اسلامى به قول محمد رضا حياتى (با صدايى از ته گلو بخوانيد لطفا! ) «غرق در نور و شادى شد.» . عده اى هم در يک حرکت خودجوش البته با يونيفرم و روپوش(!) به طور ناگهانى با اتوبوس وارد ترمينال چهار مهر آباد شدند و خيلى جدى و با تعصب فرياد زدند : « جايزه صلح نوبل ، براى سعيد براى سهيل » و بدين ترتيب يکبار ديگر مشت محکمى بر دهان آلفرد نوبل خائن زده شد! من تا هفته پيش فکر ميکردم که سهيل اينروز ها لابد در پارک جنگلى پرديسان راز بقا مى سازد، کاشف به عمل آمد که ايشان در تجمع انصار حزب الله در بهشت زهرا حسنى مبارک را به اعدام انقلابى تهديد کرده اند! عجب! تا حالا نديده بوديم خود مستند ساز هنرپيشه نقش اول فيلم خود بشود!!! ( در حاشيه : سهيل جان شما به تکليف شرعى ات عمل کن، دکتر حسن روحانى رييس جمهور صيغه اى نظام هم به تکليف شرعى خود ! ) بر گرديم به بحث شيرين مستند سازى:
حالا بعيد نيست که سعيد هم پيش روح الله باشد. البته سوتفاهم نشود ، منظورم حاج سعيد مرحول و روح الله بزرگ راحل نيست ، البته شايد آن دوتا هم پيش هم باشند، کسى چه ميداند؟ ليکن منظور بنده همين سعيد لطيف و هنرمند و دست پرورده مکتب فيلسوف عارف دکتر على لاريجانى است که ممکن است پيش حاج آقا روح الله حسينيان که « والله يک زمانى قاتل بوده » رفته باشد و در آنجا مشغول «مستند سازى» شده باشد !!! البته اين هم يک جور مستند سازى است منتها به جاى فيلم با کاغذ سر و کار دارد !!
