فانوس

Sunday, January 11, 2004

نمك (به سفارش سردبير راحل)
به بهانه‎ي آلبوم جديد سياوش قميشي
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بهاره اميدي

چند وقت پيش مصاحبه‎اي ديدم از ليلا فروهر كه از خواننده‏ي محبوب خودش – و البته من- سخن مي‎گفت و او كسي نبود جز سياوش قميشي. فكر مي‎كنم اين تنها وجه مشترك من و ليلا باشد. البته اين بيش‎تر يك كليپ تبليغاتي بود براي آلبوم جديد ليلا كه آهنگ‎هايش را سياوش قميشي ساخته بود. خلاصه اين كه من همش دارم تو ماشين آهنگ‎هاي سياوش را گوش مي‎كنم و تو رو خدا بياييد آلبوم جديد من را بخريد و گوش كنيد و هديه بدهيد. نه ليلا جان، تو مشكلت اساسي‎تر از اين حرف‎هاست كه با اين چيزها حل بشود.
مي‎داني ليلا جان، نمي‏خواهم به‎ات توهين كنم و زبان تند مرا مي‎بخشي ولي آهنگ‎هاي تو را با يك من عسل هم نمي‏شود گوش كرد حتي اگر سياوش ساخته باشد چون وقتى اسم تو و امثال تو وسط مى آيد فقط رنگ است که مهم مى شود. بايد قرى به کمرها انداخت. ولي ترانه‎هاي سياوش را با تمام تلخي‎اش مي‎شود صد بار و صدها بار گوش كرد. اصلا همين تلخي است كه آن را شنيدني مي‏كند. تو كجا مي‏تواني مطلبي به اين عمق و لطافت بگويي كه بارونو دوست دارم هنوز، چون تو رو يادم مياره؟ تو همان به كه زير درخت گل غزل بخواني و نفهمي كه كج به كجا!

| Permalink |