تولد یک رویا
بمناسبت سالروز تولد دکتر مارتین لوتر کینگ رهبر جنبش برابری مدنی آمریکا
_____________________________________________________________
خ. آذرکوب

يکی از روزهای ۱۹۸۱ بود و می خواست در مراسم فارغ التحصيلان سال ششم مدرسه ابتدايی شماره ۱۲۱ سخنرانی ايراد کند. ۵۰ سال پيش همين مدرسه را ترک گفته بود و اينک بازرگان موفقی بشمار می آمد. بر آن بود که يک نطق معمولی برای محصلين ايراد کند با اين مضمون که تلاش کنيد تا موفق شويد! و مشتی حرفهای پيش پا افتاده ديگر ...
اما هنگامی که مدير مدرسه آمار مختصری به آقای گنه لانگ ارائه داد مبنی بر اينکه بيش از ۷۵ درصد اين محصلين شانس رفتن به دبيرستان را ندارند و همين جا نقطه پايان تحصيلات آنان است؛ آقای لانگ تغيير عقيده داد! تصميم عجيبی گرفت و شايد خود نمی دانست سرنوشت اين بچه های بدون آينده را تغيير خواهد داد.
مضمون نطق خود را تغيير داد و سخنان خود را با اين جمله معروف دکتر مارتين لوتر کينگ آغاز کرد که در راهپيمايی بزرگ واشنگتن در مارچ ۱۹۶۳ ايراد کرده بود: «من رويايی دارم» . آقای لانگ از نوجوانان خواست که رويای خود را داشته باشند؛ در جستجوی آن تکاپو کنند و برای آنکه روزنه اميدی بروی آنان بگشايد قول داد که شهريه همه آنان را تا فارغ التحصيلی از دبيرستان متقبل گردد. خيلی زود دريافت که قول سختی داده است و عمل به آن چه اندازه دشوار است ولی او ضربه اساسی را به ديوار ياس اين کودکان وارد کرده بود. زندان آينده تيره و تار اين کودکان که خيابانگردی مواد مخدر و الکل بود شکاف بزرگی برداشته بود. پنجره ای هر چند کوچک بروی آزادی کشيده شده بود. حال روزنه اميدی در دورترين افق سوسو می زد. آقای لانگ تنها خيال و رويای آنان را که فقر اجتماعی فرهنگی و اقتصادی به تباهی کشانده بود حيات دوباره بخشيده بود. معجزه «رويا» محقق شد و چهار سال بعد حتی يک نفر از اين محصلين دبيرستان را ترک نکرده بود. ۳۰۰ درصد افزايش به يک معجزه شبيه بود. اما اگر بتوانی معجزه را هجی کنی بتوانی هر شب وقتی سر به بالين می گذاری آنرا آرزو کنی و به خواب ببينی... يقين داشته باش که معجزه ای در راه خواهد بود.
آقای لانگ بنيادی به همين نام I have a Dream تاسيس کرد و بتدريج فعاليت خود را در سطح ۲۱ ايالت آمريکا گسترس داد. او نه تنها به رويای کودکان که به رويای خود نيز جامه عمل پوشاند.