--> <$BlogRSDUrl$>

فانوس

يک وبلاگ گروهی در عرصه‌ی سياست، اجتماع و فرهنگ

پيوند به مطالب ديگران

 

وبلاگ‌ها

 

Tuesday, February 03, 2004


پيامي به دوستان (2)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
بهاره اميدي

از خوانندگان محترمي كه به اين بحث علاقه‎مند نيستند عذر مي‎خواهم. اين محدوديت بخش نظرخواهي ما را وادار كرده رو بنويسيم. از عزيزاني هم كه پيشينه‎ي بحث را مي‎خواهند درخواست مي‏شود به چند مطلب پايين‎تر با همين نام پيامي به دوستان مراجعه كنند.
به آقاي بينش معاصر: پاسخي كه به سؤال من كه چرا به جبهه رفته‎ايد داده‏ايد در مورد اين گزينه كه چرا من در ايران مي‎مانم هم صادق است. در آن هنگام دشمن خارجي تيغ از رو بسته بود و كمر به نابودي آبادي و آزادي اين مرز و بوم. امروز نيز خشك‎مغزاني سوداي بازگرداندن ايران به قرن‎ها پيش را در سر مي‎پرورانند و بديهي‏ترين اصول علمي را در امور رعايت نمي‏كنند. شما آن سال‎ها مي‎توانستيد به هر يك از كشورهاي ديگر مهاجرت كنيد و به تمام مردم دنيا خدمت كنيد. حتي مي‎توانستيد در جنگ‎هاي ديگري كه در دنيا درمي‎گرفت شركت كنيد و به كمك آن كه برحق است و يا برحق‎تر است بشتابيد. اگر اين سخن شما را بپذيريم كه انسان محدود به مرزها نيست پس چگونه شركت خود را در اين جنگ خاص توجيه مي‎كنيد؟ البته اين پرسش‏ها اصلا براي اين نيست كه حركت شما را كه به نظر من بسيار هم زيبا و درست بوده است زير سؤال ببرم. حتي نمي‎خواهم بگويم كه آدمي محدود به مرزهاست اما مي‏شود گفت آدمي تا حدودي محدود به مرزهاست. من فكر مي‎كنم چنين كسي مثل شا ممكن است روزي به اين نتيجه برسد كه خود بايد برود اما نمي‎توانم تصور كنم كه چه‏طور مي‎تواند ديگران را به رفتن تشويق كند. ضمن اين كه بايد بدانيد اين پرسش كه بايد رفت يا ماند از ديرباز سؤال اساسي‎اي در ذهن من بوده است و نتيجه‏اي كه تا به حال به آن رسيده‎ام اين بوده كه من جايي مي‎مانم كه فكر مي‎كنم بيش‎تر به درد ديگران بخورم. ضمن اين كه مي‎كوشم براي خودم شرايطي را براي زندگي فراهم كنم كه به از نظر مادى به من سخت نگذرد و تا كنون در اين كار ناموفق نبوده‎ام و دچار مشقت نشده‏ام. پس دليلي هم براي مهاجرت نمي‎بينم. البته اگر روزي به اين نتيجه برسم كه مهاجرت كنم هيچ بعيد نيست به جاي آمريكا، استراليا و يا اسپانيا كشوري مثل تانزانيا را انتخاب كنم!
مشكل اصلي من اين است كه از خود نمي‎توانم مهاجرت كنم. من هر جاي دنيا كه باشم همينم. با تمام اين اخلاق گندي كه دارم. هرگاه توانستم از خود مهاجرت كنم، شايد آن وقت به فكر مهاجرت از ايران هم افتادم.
به آقاي كورش علياني: من واقعا شرمنده‎ام از اين بي‎دقتي كه در نوشتن اسم شما دارم. دوستان نيز تذكر آيين‎نامه‏اي داده‎اند. اما نوشته‏ي شما را بار ديگر هم خواندم. متاسفانه به نتيجه‎ي جديدي نرسيدم. جز اين كه به تك‎صدايي سال‎هاي آينده هش‎دار داده‏ايد. با رشدي كه جامعه از لحاظ اجتماعي و سياسي كرده بعيد مي‎دانم آقايان بتوانند بار ديگر تك‎صدايي برقرار كنند. بنابراين خواهش مي‎كنم در صورتي كه فكر مي‎كنيد سوء تفاهمي رخ داده توضيحي بدهيد تا ماجرا روشن شود. کند ذهنى من را هم ببخشيد :-)


 
| Permalink |

وبلاگ گروهى فانوس

دربــاره فانـــوس و فانوســيان

آیینه فانوس (رها از فیلتر)

آخرين مطالب فانوس

 

سايت هاي خبري

 

سايت هاى شخصى

 

آرشيو

تماس با ما

- هر گونه برداشت مطلب و يا نقل‌ قول از نوشته‌هاى فانوس در سايت‌ها يا وبلاگ‌هاى ديگر با ذکر مأخذ و حتى المقدور دادن لينک به مطلب مجاز خواهد بود.

- ديدگاه‌هاى فکرى نويسندگان محترم فانوس لزوماً منعکس کننده آرا گردانندگان وبلاگ گروهى فانوس نيست.

- با ارسال مقالات و نيز مشارکت در تبادل نظرها و بحث ها به پربار شدن محتواى وبلاگ خود «فانوس» يارى رسانيد. فانوس متعلق به همه علاقمندان آينده ايران است.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

NOQTE

بازگشت به صفحه اصلى