پيامي به دوستان
ــــــــــــــــــــــــ
بهاره اميدى

به آقاي ف.م. سخن: باشد كه روزي پرده‎ها كنار رود و ما نيز از ميان برخيزيم. خوشا آن چشم. خوشا آن دل. نصيبمان باد.
به آقاي بينش معاصر: ديرزماني است كه ماتم برده است از آن پيش‎نهاد كه برو. چند بار كي‎برد به دست شده‎ام به پاسخي و هر بار نيمه تمام حال و احوال از دست رفته است. فقط يك سؤال، مي‏توانيد بگوييد چرا به جبهه رفتيد؟ من به همان دليل مي‏مانم. مگر اين كه بخواهيد بگوييد پشيمانيد.
به آقاي كوروش علياني: هر چند افتخار آشنايي شما به تازگي نصيب من شده است اما مطالب شما را منظم پي‎گيري مي‎كنم. پاسخ من به مطلب شما را آقاي خاكي در همين فانوس داده است. ضمن اين كه اين آقا گوريله قبل از اين كه بازي به هم بخورد نيز كم از زور استفاده نكرده است. بي‎شرمي‎هاي قوه‏ي قضاييه و به طور خاص شخص قاضي مرتضوي كه با هيچ جاي اسلام سازگار نيست روي تمام گوريل‏هاي شترنج‎باز و غير آن را سفيد كرده است. اين فرياد شما كه بايد قوانين بازي را رعايت كرد اصلا منصفانه نيست. استعفا هم جزء بازي است. اگر نمايندگان از كشاندن بازي به صحنه‏ي مشت و كتك‎كارى با آقا گوريله هم خوف داشته باشند كه از اول نبايد اين كار را مي‎كردند. حالا كه كرده‎اند و اگر خرابش نكنند آقا گوريله در بد موقعيتي قرار گرفته است. هر حركتي بكند به ضررش تمام مي‎شود. ان شاء الله. به هر حال به شما به عنوان يك فرد آزادانديش احترام مي‏گذارم.