نتايج سحر
ـــــــــــــــــ
پ.صائبى

با پايان گرفتن تب و تاب انتخابات و مشخص شدن نتايج اوليه به عقيده اينجانب ميتوان به چنين واقعياتى رسيد:

الف) مشارکت در کل کشور بر خلاف آنچه که بعضى ها پنداشته اند، غير قابل انتظار نبوده است. نبايد انتظار داشت در شهرهاى کوچک ومناطقى که مسائل قومى و رقابتى عمده و برجسته است، در نواحيى که صدا و سيماى لاريجانى حرف اول و آخر را مى زند، مردم يکپارچه به تحريم روى بياورند.
ب) کسانى که بدون اجبار و آزادانه با استراتژى راى سفيد در انتخابات شرکت کرده بودند، ناهماهنگى کردند و ضربه بزرگى به جنبش اصلاح طلبى در صندوق ها زدند.
ج) مشارکت بيست و هشت درصدى در شهر هاى بزرگ بوق و کرنا کردن براى اقتدار گرايان ندارد. شادمانى اقتدار گرايان همانقدر بى معنى است که شادمانى لس آنجلس نشين ها و کسانى مثل نورى زاده و کشتگر - که از اين آخرى به عنوان يک استخوان خورد کرده سياسى انتظار بيشترى ميرفت -در مورد مشارکت چهل و هشت در صدى در کل کشور. هياهوى هر دو گروه به واقع بر سر هيچ است.
د)‌ دستاورد مثبت اين انتخابات عليرغم تصورات باطلى که امثال بنده داشتيم، بيمه بودن انتخابات درون نظام از تقلب هاى گسترده است. اين دستاورد خوبى است.
ه) دموکراسى صندوقى همين است که هست، ده انتخابات ديگر هم که برگزار شود دموکراسى در ايران بدون لوازم و ابزار اساسى آن پا نميگيرد.
و)‌ من از دوستان رفراندومى خواهش ميکنم که واقع بين باشند. رفراندوم هم ممکن است به جمهورى اسلامى ختم شود!
ز) از دوستان متخصص در گلوباليزيشن مانند نيما راشدان هم خواهش ميکنم که در آراى خود بازنگرى و واقعيات را لحاظ کنند. جهانى سازى فعلا ايران شمول نيست.

نا اميد نبايد شد . پيش به سوى استفاده از فضاى آزاد اجتماعى براى پيشبرد ميکرو دموکراسى و توزيع عادلانه تر دانايى و آگاهى!