به یاد سیروس
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آليوس ماکسيموس

در سالگرد وفات مرحوم سيروس قايقران که متاسفانه در سال 1377 در تصادف رانندگی جان خود را از دست داد خواستم خاطره ای را برای شما نقل کنم:
با خانواده برای سفری به بندر انزلی رفته بودیم و در هتل بزرگ بندر انزلی اقامت داشتیم. در روز دوم اقامتمان متوجه شلوغی هتل و رفت و آمد ها شدیم و وقتی به لابی هتل رفتیم دیدیم که تیم ملی فوتبال برای بازی تدارکاتی با تیم ملوان انزلی در هتل ما ساکن شده اند. آن زمان دقیقا قبل از آن تصفیه بزرگی بود که بر روی بازیکنان تیم انجام شد و همه بزرگان کنار گذاشته شدند. بزرگانی مثل سیروس قایقران٬ فرشاد پيوس٬ مجتبى محرمى٬ مرتضى فنونى زاده و ... همه بودند...
به خاطر دارم که برای اولین بار در آن سال (با بزرگتر ها) به استاديوم رفتم و بازی تیم ملی با ملوان را از نزدیک شاهد بودم.... بخاطر ارنج تیم در آنروز سیروس در تیم ملی بازی کرد و نه در ملوان. بازى زيبايى بود که ابتدا با گل ملوان و شوق تماشاگران شروع شد و در نهایت 4-1 به سود تیم ملی خاتمه یافت. جالبترین چیزی که از بازی به خاطر دارم این است که تیم ملی صاحب ضربه پنالتی شد و کاپیتان تیم یعنی سیروس مسوول زدن این پنالتی... سکوتی همه ورزشگاه را فرا گرفت و سیروس پنالتی را به گل تبدیل کرد و سپس دروازه بان تیم ملوان (تیم خود) را بوسید و همه تماشاگران او را تشویق کردند... یکی از کسانی که در کنار ما بود به گیلکی به دیگری گفت "سیروس وجدانش ناراحت شد![که به تیم خود گل زد]". همانطور که دوستی در سوگ سیروس نوشته واقعا من به جشم شاهد بودم که سیروس در انزلی یک قهرمان بود.
علاوه بر خاطره این بازی و دیدن بازیکنان از نزدیک٬ مجله اى کیهان ورزشی با امضای تمام این بزرگان هم برای من به یادگار مانده.....
یاد سیروس و مردانه بازی کردنش برای تیم ملی و گل زیبایی که در دقیقه 91 به تیم کره زد و باعث قهرمانی ایران شد هرگز از خاطره ها پاک نخواهد شد... یادش گرامی باد....