عراقيها همسايگان ما
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
علی آرام

بگفتا رو صبوری کن در اين درد
بگفت از جان صبوری چون توان کرد
بگفت از صبر کردن کس خجل نيست
بگفت اين٬ دل تواند کرد٬دل نيست(نظامی)

چند روز پيش بعد از ميان ترم (جدا از اينکه فکم کش اومده بود) بايکی از بچه ها ( که اصليتش آبادانی حالا ساکن اهوازند) می رفتيم خوابگاهشون( می رسوندمش) حرف ازاينترنت دراومد و گفتمش که چند تا عکس از شکنجه زندانيا ی عراق گرفتمو اينها که سر دلش باز شد٬شروع کرد به حرف زدن(با لهجه عربی):

((من اصلا دلم بحال اين ها نمی سوزه هر چی بشه حقشونه به صدام خيانت کردند حالا بدتر از اينم بهشون بشه حقشون.من فقط دلم بحال زنهاو بچه هاشون میسوزه اونم زنهای محجبشون.صدام ما رو از آسمون زد زمين ولی اينها نبايستی خيانت کنند بذارند آمريکاييها برشون مسلط بشن اصلا خيانت کردن توی خونشون به اماما هم خيانت کردند......))

اين رفيقمون گفت دلم نميسوزه ولی اين از سوختنش بود. من يک طورائی حرفش رو تائيد می کنم بين بد و بدتر بايد بد رو انتخاب کرد حالا آمريکائيها دستشون رو تا ته حلق و دماغ عراقيها بکنند کسی نمی تونه بهشون بگه بالای چشمتون ابرو.

البته همبن انفعالی که عراقيها بخرج دادند و دفاعی هم که نکردند دليلش ديکتاتوری وخفقان و آدم کشی فراوونی بود که اين صدام انجام داد وگرنه اگر يک کشور بازی بود با مطبوعات آزاد(اصلا عراق نبود) آمريکا صد سال اين خريت رو نمی کرد.

يه نکته ديگه اين داستان هم افشا گری مطبوعات آزاد بود که با چند تا عکس آبروی آمريکاييها رو بردندو اين تاثير مطبوعات رو نشون می ده ونقشی که در بيدار کردن وجدان بشر دارند. دليل اصلی مخالفت با مطبوعات آزاد هم آگهی بخشی و بيدارگری است که انجام می دهند.