اين صدام است، عدالت فراموش‌تان نشود!
ـــــــــــــــــــ
نيكو اميري


با صدام به عدالت رفتار كنيد! اين خنده‌دارترين حرفي‌ست كه اين روزها مي‌شنوم، و اغلب در محافل روشنفكرانه و هوادار حقوق بشر! البته اين جمله به‌ذات مشكلي ندارد، من هم نه با اجراي عدالت مخالفم و نه كينه‌توز و انتقام‌جو و يا هر چيز ديگر، ولي دوستان حقوق بشري! انصاف داشته باشيد و يك‌بار قوانين زميني‌تان را مرور كنيد؛ كدام حكم مي‌تواند عدالت را در مورد صدام و هم‌پيمانانش جاري سازد؟ صدام را هزار بار اعدام كنند، يا در بياباني بي ‌آب و علف، تنها رهايش كنند يا با صدام بدتر از آن كنند كه ميل گيبسون، در مصائب مسيح، با عيسي كرد، كدام‌يك تاوان اشك‌هاي دختركي خواهد بود كه پاي تخت پدر قهرمانش نشسته و زار مي‌زند؟ پدر كه قهرمان قصه‌هاي دخترك بود، پدر كه با دشمن جنگيده بود، حالا بي‌حركت روي تخت بيمارستان افتاده و بدون آن دستگاه لعنتي حتي قادر به نفس كشيدن هم نيست! دخترك نه معني شيميايي شدن را مي‌فهمد، نه گاز خردل را مي‌شناسد و نه از جنگ چيزي مي‌داند!
كدام دادگاه غرامت روزهاي سپري شده در غربت و آوارگي مردان و زنان عراقي را از صدام خواهد ستاند؟ آوارگي به جرم كُرد بودن، به جرم شيعه بودن، به جرم آدم بودن!
قرار است تفهيم اتهام شود، خنده‌دار نيست؟ نه دوستان! هيچ دادگاه زميني قادر نخواهد بود صدام و صداميان را تفهيم اتهام كند! صدام بايد اعدام شود. اين عادلانه‌ترين و مهربانانه‌ترين حكمي است كه در زمين براي امثال او صادر خواهد شد!