دادگاه صدام
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کودک گستاخ

امروز جريان اولين جلسه دادگاه محاكمه صدام رو تو روزنامه خوندم . يك نمايش پانتوميم سياسى. دادگاهى كه هيچ صدايى ازش در نمياد. كسانى كه ميخوان صحبتهاى متهمين و قاضى دادگاه رو بشنون بايد لب خونى بلد باشند! در ضمن بايد چهره قاضى دادگاه را هم در ذهنتان مجسم كنيد! متهمين دادگاه كه صدام و دار و دسته اش هستند هر كدوم ۱۵-۱۰ كيلو وزن كم كرده اند و چهره هاى درهم و ژوليده اى دارند . يك قسمت جالب ماجرا اينه كه صدام خطاب به رييس دادگاه گفته كه بايد به عنوان رييس جمهور عراق خطاب بشه و در پاسخ به اين سؤال قاضى كه پرسيد محل اقامت خود را بيان كنيد جواب ميده: من در دل هر عراقى و در منزل ملت خود جاى دارم!! اينكه صدام خودش رو به عنوان رييس جمهور عراق خطاب مى كنه من رو بى اختيار ياد رضا پهلوى انداخت كه اطرافيانش اونو شاهزاده خطاب مى كنن(شاهزاده حكومتى كه 26 سال پيش منقرض شد!) و نكته جالب توجه اظهار نظر مقامات حكومتى ايران مخصوصأ رفسنجانى در باره اين موضوعه كه از روند برگزارى دادگاه انتقاد كرده و گفته: آمريكا كه از ديگران شفافيت مى خواهد، چرا اولين جلسه اين دادگاه را غير علنى برگزار كرد و نمى گذارد صدام حرفش را بزند. قابل توجه آقاى رفسنجانى كه اين سؤال هم براى ملت ايران پيش اومده كه چرا جلسات دادگاه افرادى مثل امير فرشاد ابراهيمى ، هاشم آغاجرى ، اكبر گنجى و ... به صورت غير علنى برگزار شده و نگذاشتند حرفشان را بزنند ؟

ولى يك نكته جالب ديگه هم كه توى دادگاه بوده اينه كه : صدام در حاليكه اتهامات مربوط به جرايم جنگى و نسل كشى را رد مى كرد، خطاب به قاضى گفته كه اينها همه تئاتر است و جنايتكار واقعى جورج بوش رئيس جمهور آمريكاست. او گفت اين دادگاه صحنه نمايشى براى افزايش شانس بوش در انتخابات رياست جمهورى است. ولى سؤالى كه تو ذهن من تشكيل شده اينه كه مگه صدام به روزنامه و راديو تلويزيون دسترسى داره كه تاريخ انتخابات رياست جمهورى آمريكا رو مى دونه؟ آيا به نظر شما اينها همه واقعأ يك نمايشنامه سياسى نيست؟