"به اصطلاح مقدس ! "
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کودک گستاخ

خدمت سربازي در تمام دنيا بعنوان وظيفه شناخته مي شود . طبق عرف معمول تمام نيروهاي جوان هر کشوري در صورت نداشتن معلوليت يا مشکلات مشابه ملزم به انجام خدمت در ارتش کشورشان به مدت زمان مشخص بمنظور آمادگي نظامي در صورت بروز هرگونه جنگ يا رويدادهاي مشابه هستند .
والبته تو ايران که از 25 سال پيش همه چيزش اسلامي شده (!!) و طبيعتا يک ميليون چيز مقدس هم اينجا پيدا ميشه ، از سربازي به عنوان "خدمت مقدس سربازي" اسم مي برن و تشکيل نهادهايي چون "سپاه" و "بسيج" رنگ اين تقدس رو پررنگ تر کرده اند .
اينا همه مقدمه بود که بگم من (کودک گستاخ) بايد از 4-3 روز ديگه اين لباس مقدس رو تنم کنم تا کور شود هر آنکه نتواند ديد ! فقط يک سؤال از روي کنجکاوي ذهن منو حسابي مشغول کرده ! اينکه چرا بعضي ها از اين خدمت مقدس محروم (ببخشيد :معاف) ميشن و فرصت پوشيدن اين لباس مقدس رو با عناوين مختلفي (که عمدتا زير عنوان "عفو رهبري" خلاصه ميشه) از دست ميدن ؟؟
ولي کمي هم جدي : چرا من و کساني مثل من که هيچوقت عفو رهبري شامل حالمون نميشه بايد 2 سال از بقيه دوستامون که با هم درس خونديم و با هم بزرگ شديم ديرتر دنبال کار و زندگيمون بريم ؟ آيا فرصتهاي شغلي که امروز داريم رو دو سال بعد هم داريم ؟ من که فکر نمي کنم .!

بقول مرحوم شاملو : "روزگار عجيبي ست نازنين"
من هنوز هم مي نويسم ...