مفهوم آبادي در مجلس
ـــــــــــــــــــــــــ
رحيم مخكوك

با اين كارهايي كه مجلس هفتم مي‎كند و اظهارنظرهايي كه نمايندگان آن مي‎كنند حقيقتا اين مجلس را بايد مجلس آبات‎گران ناميد. نامي كه حكايت از جواد بودن (و يا به تعبيري جوات بودن) فضا و روح حاكم بر آن دارد.
ارائه‎ي انواع طرح‏هاي عجيب و غريب مثل نياز به تصويب قراردادهاي خارجي در مجلس و جلوگيري از اجراي پروتكل الحاقي به NPT ، تصويب يك فوريت براي طرح تشكيل بسيج دانش‎آموزى، سلاخى برنامه ى چهارم توسعه و در كنار آن اظهارنظرهاي مفتضحانه‏ي نمايندگان مثل اين كه زنان نيازي نيست كانديداي انتخابات رياست‏جمهوري شوند (آن هم از طرف يك زن) و استيضاح‏هاي مرتجعانه باعث شده است تا شوراي تشخيص مصلحت در موقعيت روشن‏فكرانه‏تري نسبت به مجلس قرار بگيرد. البته فراموش نشود كه اين مجلس جوات و يا به تعبيري همان آبات‎گر حالا حالاها وقت دارد تا به شوراي نگه‏بان برسد. مشكل شوراي نگه‏بان از جوات بودن مدت‏هاست گذشته است. اين شورا مشكل IQ دارد واين مشكل خيلي بزرگ‎تر از اين است كه به اين راحتي‏ها حل شود. اما در مورد مجلس و با توجه به اين كه انتظار مي‎رفت اين مجلس به آبادگري بپردازد ولي به آبات‏گري پرداخته و در اين كار هم بسيار مصمم است بعيد نيست كه به زودي آيت‎الله خامنه‎اي دست به كار شود و يك هش‎دار حسابي به آن‏ها بدهد كه : از مجلس من برويد بيرون!!!
حتي همين الان هم انواع و اقسام مسؤولين به مجلس رفت و آمد مي‎كنند تا به آنان حالي كنند كه آبات‎گري را حداقل در برخي موارد كنار بگذارند. آخرين نمونه‎اش روحاني بود. همين ديروز در مجلس بود و اطمينان داد كه مخالف ارزش‎هاي آبات‏گري رفتار نخواهد كرد!