آيا اينترنت را ميتوان به درون همه خانهها برد؟
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پارسا صائبى
بحث هاى خوبى در فانوس در گرفته است. راستش را بخواهيد بنده شخصا در مورد بحث «چه بايد کرد» غير از آنچه که قبلا نوشته ام هنوز به جمعبندى ديگرى نرسيده ام، در عين حال نظرات دوستان عزيز را هم بايد مورد بررسى قرار داد اما همانطور که گفته آمد، هر کدام از اين پيشنهادها علاوه بر اينکه نيازمند بحث و بررسى بيشتر است که اميدواريم توسط بقيه دوستان ادامه پيدا کند، بايد گفت که براى جمع بندى اين پيشنهادها هم زمان کافى فعلا هست و پرداختن به اين موضوعات قطعا دلمشغولى ماههاى آينده همه ما خواهد بود.
اما به نظر مى رسد که در کنار همه اين بحث ها بايد به اين مطلب هم فکر کرد که در ايامى که روزنامههاى اصلاح طلب بسته شده اند، نويسندگان تحت فشار هستند و خلاصه چنان که افتد و دانى کار آزادى بيان به بن بست خورده، چگونه ميتوان اخبار، آخرين تحولات، مقالات مهم و بيانيه هاى احزاب و گروه ها را به درون خانهها برد؟ چطور مى توان مردم قهر کرده با اصلاحات را با سرنوشت خود آشتى داد؟ واقعا نميتوان از مردم انتظار داشت که به خيابان ها بريزند و در مجموع کارهاى پر هزينه انجام دهند، اما آيا عصر رونق نسبى مطبوعات در پاييز و زمستان سال ۱۳۷۸ آيا نميتواند تکرار شود؟
فراموش نکنيم که جنبش آزادى خواهى بدون گردش آزاد اطلاعات، جنبشى فلج و از کار افتاده است. تلويزيون هاى لس آنجلسى که جز فحش و فضيحت به اين و آن کار خاصى انجام نمى دهند. آقايان اپوزيسيون و فعال سياسى خارج از کشور که فعلا همچنان مشغول گمانه زنى و راى زنى هاى پشت پرده هستند و هر کس تنها خودش را رستم دستان مى داند و ظاهرا حالا حالا به اميد راه اندازى يک شبکه تلويزيونى آزاد و مردمى بايد بنشينيم. در داخل کشور نيز اطلاعات با خواندن روزنامه محتاط و انتزاعى شرق درست منتقل نمى شود. درصد زيادى از مردم هنوز به اينترنت دسترسى ندارند و در هر خانه نيز مشخصا افراد پا به سن گذاشته و بعضى از ميانسالان ناآشنا به اينترنت حال و رمق نشستن پاى کامپيوتر ندارند. به عنوان يک راهکار ساده بياييد در همين شرايط هم به اين مطلب فکر کنيم که اگر امکان تهيه پرينت از مطالب اينترنتى مهم را داريم، اين کار را انجام دهيم و براى دوستان و آشنايان و نزديکان بفرستيم. کار عجيب و غريبى هم نيست. گمان نمى رود که چندان هزينه سياسى زيادى هم براى مردم عادى داشته باشد. بياييد سعى کنيم مردم را دوباره با روزنامه خوانى عادت بدهيم. اينکار بويژه در شهرهاى کوچکتر به نظر مى رسد که از اهميت بيشترى برخوردار است. چکيده مطالب را در جايى جمع کنيم و پرينت بگيريم و يک يا چند نسخه در گردش درست کنيم.
فراموش نبايد کرد که اگر معتقديم مختصر کارى مى شود کرد و نميتوان دست روى دست گذاشت- که گريزى نيست و مجبوريم معتقد باشيم! - صرفنظر از اينکه چه عقيده و مسلک سياسى داشته باشيم براى اطلاع رسانى به اقشار ديگر جامعه بايد فکرى بکنيم. بدون پاگرفتن اين راهکارها براى انتخابات رياست جمهورى - صرفنظر از اينکه حکم به تحريم يا رفراندوم يا راى به هاشمى يا غيرذالک مى دهيم- عملا کار خاصى نميتوان کرد و دامنه فعاليت محدود خواهد بود.