چند مطلب کوتاه
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رامشاد

چند مطلب کوتاه را می نویسم ویادداشت مفصل بعدی را که بررسی رفتار انتخاباتی طیف "دوم خردادیها" است؛ در قالب نامه ای به آقای ابطحی؛مشاور مستعفی خاتمی وعضو مجمع روحانیون مبارز؛ درفرصتی دیگر تقدیم می کنم. (مطمئنم آقای ابطحی همچون خیلی های دیگر با دقت وبلاگ "پروژکتورگونه" فانوس؛ این جدی ترین وبلاگ گروهی سیاسی را می خواند) مطلب اول آنکه من در یادداشت"بی پرده مثل فریاد" ( که کامنت های دوستان وادارم کرد دوباره بخوانمش) هیچ بی احترامی به دیگر دوستان نویسنده فانوس نکرده ام. احتمالا سوء تفاهم حاصل شده به خاطر قسمت پایانی نوشته است که خواسته ام با شبهه افکنی های کارگزاران هاشمی مقابله شود (در مورد اپوزیسیون نمایی و جمع آوری آرا برای وی)؛ اما از آنجا که در همان نوشته ؛ همزمان نقدی بر یکی از نوشته های حسام عزیز مطرح کرده ام ؛ این شبهه پیش آمده که من ایشان را کارگزار هاشمی خوانده ام!! ولابد پیشنهاد مقابله ام هم در مورد ایشان بوده تا (مثلا) مطالبشان سانسور شود!حاشا وکلا که چنین نظری داشته باشم. بزرگترین حسن فانوس این است که فضا را برای تعامل باز می گذارد و اگر جز این بود؛ من هرگز در فانوس نمی نوشتم. درعین حال تردید ندارم که ایشان دریادداشت "تندروی های بیجا" شیوه برخورد مخالفین هاشمی را با وی ؛ نکوهش کرده بود وبه هاشمی سهمی در" دوم خرداد" داده بود. به دیگر دوستان هم پیشنهاد می کنم به جای استفاده ازواژه های "اعتدال" و "افراط" ؛ که واژه هایی کشدار و قابل تفسیروتاویل هستند؛ برای بررسی یک تحلیل؛" انطباق یا عدم انطباق" آنرا با"واقع" مشخص کنند.
مطلب دیگر آن که از شبکه سلام تی وی ایمیلی دریافت کردم که نشان می داد این شبکه اسلام سنتی را ترویج خواهد کرد. قویا متاسفم وبازانتظار بیهوده می کشم شاید روزی خبر شوم که روشنفکری دینی (که من تعلق تام و تمام نسبت به ایشان ندارم) برای ترویج آرا و افکارش از رسانه مدرن و فراگیر ماهواره استفاده کرده است.و مطلب آخر آنکه پیشنهاد جناب ضیایی در خصوص ریختن آرا اعتراضی به صندوق انتخابات رژیم پیشنهاد قابل توجهی می تواند باشد اگر هم زمان تلاش کنیم تا انتخابات زیر نظر یک مرجع بین المللی برگزار شود؛ تا بدین وسیله تعداد آراء معترضین به رژیم قرائت شود.وگرنه این رژیم آن قدر بی حیاست که حتی اگر میلیونهانفر در آراء شان بنویسند"جمهوری اسلامی؛ نه" ؛ تعداد آراء ریخته شده را به حساب تایید نظام می گذارد و دل سپردن به این که رژیم بیاید و بگوید مثلا سی میلیون نفر دربرگه های آرا نوشتند ما با "ولایت فقیه" مخالفیم از اساس خطاست. ضمن آن که هیچ طیفی در درون نظام از تفکر ما حمایت نمی کند. ماشاءلله همه شان معتقدند اکثریت مردم با آنهاست و هم چنین همه شان معتقدند کلی "برنامه" برای اداره کشور دارند و کلی "مدیر" درجه یک ؛ که می تواند از ایران گلستان بسازد!با این وصف جناب ضیایی بفرمایند از چه راهی میشود فهمید چند درصد مردم در آراء شان مخالفت خود را با نظام ابراز کرده اند؟