روزنه دعا!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
سام الدين ضيائی
به راستی آنان که پس از هشت سال نتوانستند اضطراب و ترديد در استفاده از پشتوانه مردمی و حقوق قانونی خود را علاج کنند و با عملکرد ضعيفی که در دولت، مجلس و نهاد هاى مدنى از خود نشان داده اند. آنان که در مقابل بهره گيری اقتدارگرايان از قانون سازی های غيرقانونی و ساختارهای نامرئی قدرت غيرمردمی، در بهترين فرصت ها که برترين قدرتشان پشتوانه مردمی شان بود، تنها «جا خالی» داده اند. آنان که رئيس جمهور پيشنهادی شان با پشتوانه آرای قاطع مردم، به نفع نظام ضد مردمی همچنان در حال عقب نشينی است، مردم را «نادان» فرض کرده‌اند يا خود را به نادانی زده‌اند که با تبليغات ناشيانه، نيم بند و مسخره ای که درباره نامزدی «دکتر مصطفی معين» به راه انداخته‌اند مدعی‌اند که: «قطعا اگر مردم احساس کنند واقعا در انتخاب رئيس جمهور و تعيين سرنوشت سياسی کشور نقش اساسی دارند بدون شک در انتخابات حضور خواهند داشت.» اين ادعای خانم راکعی رئيس کميسيون زنان جبهه مشارکت اسلامی است. خانم شاعره محترم مشارکتی پاسخ دهند با در گذشتن از همه دلايل عدم حضور ملی، آيا مردم با حضور معين مکلا عليرغم کارنامه قبولی و نه ممتازش، او را قدرتمندتر از خاتمی سيد معمم در مقابل اقتدار مطلق فقيهان خواهند ديد که بدون هيچ شکی در انتخابات حضور يابند؟
رضوی يزدی عضو شورای مرکزی مجمع روحانيون مبارز با تاکيد بر وفاق بيشتر بر نامزدی کروبی در مجمع می گويد: «دکتر معين هيچ مشکلی براى تاييد صلاحيت ندارد» و به مشکلات به مراتب بيشتر و سخت تر وی پس از رياست جمهوری احتمالی‌اش اشاره ای نمی کند و تازه مشکل اصلی يعنی عدم وفاق دوستان بر همين لنگه کفش در بيابان را هم ناديده می گيرد!
سيد حسين موسوی تبريزی گويا درباره همه موارد مهم پس از پيروزی اصلاح طلبان در انتخابات انديشيده باشد می گويد: «آنچه برای ما مهم است، اجماع در جبهه اصلاح‌طلبان است و نهايت تلاش خود را برای اجماع خواهيم کرد.» و مانند کسی که بخواهد مادرمرده‌ای را دلداری دهد، با آنکه به شدت ترديد دارد ادعا می کند که: «وضعيت ما بهتر از اصول گرايان است و من آينده جبهه اصلاحات را [لابد با همين روند] خوب می بينم و به آن اميدوارم.»
کريم ارغنده پور، مطبوعاتی با سابقه به غيب گويی می‌افتد و مى‌گويد «اگر مردم در صحنه انتخابات حضور داشته باشند معين رای خواهد آورد» و فکر می کند که رندانه به هدف زده با اگر و مگرى که آورده است. غافل از آن که اين بار مردم جز براى نه گفتن پاى صندوق نخواهند رفت! وی حتی نسخه دوستان دربند خودش درباره امکان خروج از حاکميت و رفراندوم از سوی حزب خود را ناديده گرفته و «خروج از حاکميت و رفراندوم را راهکارهای ارائه شده توسط نيروهای خارجى» مینامد و اين کارها را «نامطلوب، رويايى، غيرممکن و متناقض» ميخواند و آنگاه انتظار دارد که مردم رويای غير ممکن رياست جمهوری معين و داستان متناقض و نامطلوب به جايی رسيدنش را باور کنند!
و بهاءالدين ادب،نماينده دوره ششم مجلس، در نهايت اشراف به کمال نااميدی مردم می گويد «هر چه درصد برگزاری انتخابات آزاد بالاتر باشد احساس اميدواری مردم بيشتر خواهد بود»!
گويا روزنه‌ى دعا گم شده است که آقايان خود را به نادانی زده و مردم را نادان دانسته اند که چنين بی روزنه زور می زنند!
