--> <$BlogRSDUrl$>

فانوس

يک وبلاگ گروهی در عرصه‌ی سياست، اجتماع و فرهنگ

پيوند به مطالب ديگران

 

وبلاگ‌ها

 

Wednesday, January 19, 2005


انديشه را نمی‌توان پاستوريزه کرد!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سيد سام الدين ضيائی

انديشه در مرحله زايش و توليد، تقسيم و تضييق بردار نيست و شايد اگر چيزی را نمی‌توان پاستوريزه و سوسياليزه کرد انديشه باشد.هيچ‌کس را نمی‌توان وادار کرد که به اندازه جيره‌اش فکر کند. ماهيت و خاصيت انديشه چنين است و کسی اين ويژگی را به آن نداده است. انديشه ــچه بخواهند و چه نخواهند ــ توليد می‌شود. اما آن چه می‌توان کرد، دخالت در مرحله توزيع و مصرف آن است. آن هم مبتنی بر آگاهی از چگونگی توليد انديشه و رعايت قواعد.
تصرف در مرحله توزيع و مصرف انديشه چيزی جز مقابله انديشمندانه با آن،يعنی «نقد» نيست. چرا که انديشه جز با انديشه تحديد نمی‌شود و اين نقادی هم جز در سايه آزادی انديشه ممکن نيست و فراموش نکنيم که انديشه جز به مدد نقد رشد نمی‌کند. نقد انديشه نيز يک نقد دستوری و رسمی نيست، يعنی نمی‌توان کسانی را مامور کرد که بنشينند و قبل از آن که انديشه به مرحله توزيع و مصرف برسد، راست و دروغش را بسنجند و خود ببرند و بدوزند و بعد راهی بازار انديشه اش کنند.
انديشه امری اجتماعی است و تا به ميان جمع نرود قابل نقد نيست. چرا که رام‌شدنی نيست. آنان هم که گمان‌کرده‌اند می‌توانند انديشه آدميان را همچون يک ميمون دست آموز و اسب فرمانبردار در اختيار گيرند و بر آن فرمان رانند که چنين باش و چنان مباش، دين را چنين بشناس و دنيا را چنان نشان ده، کاری نشدنی در پيش گرفته اند.انديشه ديگران مزرع شخصی آنان نيست که هر چه خواستند ــ به زور ــ در آن بکارند و هر چه خواستند درو کنند. هيچ قدرتی نمی تواند فرمان بر رويش و زايش انديشه‌ای خاص دهد. تحريم انديشه نيز هرگز به خفه و خفی شدن انديشه‌های ديگر نخواهد انجاميد. بلکه فقط به محروميت و فقر انديشه‌گی تحريم‌کنندگان و بازدارندگان خواهد انجاميد.
در اين ميان آن چه مهم است در حرکت بودن کاروان انديشه و در جريان بودن جويبار انديشه‌گی است و نريختن قيمتی در انديشه در پای جاهلان.چه، اين زيبا‌ترين نعمت خداوند نبايد در راه زشت‌ترين اهداف تقسيم و تضييع شود،تا از برکت پاره‌پارگی آن جاهلان سرور شوند و عاقلان سر در گليم کشند!

اين سخن وآواز از انديشه خاست
تو ندانی بحر انديشه کجاست
ليک چون موج سخن ديدی لطيف
بحر آن دانی که باشد هم شريف
فکر ما تيری است از هو در هوا
در هوا کی يايد آيد تا خدا
طالب اين سر اگر علامه ايست
نک حسام‌الدين که سامی نامه ايست!*

*دفتر اول مثنوی معنوی مولوی


 
| Permalink |

وبلاگ گروهى فانوس

دربــاره فانـــوس و فانوســيان

آیینه فانوس (رها از فیلتر)

آخرين مطالب فانوس

 

سايت هاي خبري

 

سايت هاى شخصى

 

آرشيو

تماس با ما

- هر گونه برداشت مطلب و يا نقل‌ قول از نوشته‌هاى فانوس در سايت‌ها يا وبلاگ‌هاى ديگر با ذکر مأخذ و حتى المقدور دادن لينک به مطلب مجاز خواهد بود.

- ديدگاه‌هاى فکرى نويسندگان محترم فانوس لزوماً منعکس کننده آرا گردانندگان وبلاگ گروهى فانوس نيست.

- با ارسال مقالات و نيز مشارکت در تبادل نظرها و بحث ها به پربار شدن محتواى وبلاگ خود «فانوس» يارى رسانيد. فانوس متعلق به همه علاقمندان آينده ايران است.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

NOQTE

بازگشت به صفحه اصلى