«تلخ شيرين»
نرود ميخ آهنی بر سنگ!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سید سام الدین ضیائی
«پرويز خرسند» عزيز که دلم به اندازه عزيزترين‌هايم برايش تنگ است، در يکی از پی نوشت‌های «من و يگانه و ديوار»ش آورده است: «با تهديد و زور، ما بچه‌های ابتدايی را برای شرکت در جشن ۱۵ بهمن و نجات شاه برده بودند. شاعرکی به اميد صله مثلا شعری سروده بود. آن قدر مجلس شلوغ شد و شاعر به باد کتک گرفته شد که حس کنجکاوی کودکانه‌ام تحريک شد. پدرم که استوار ارتش بود و سخت شاه دوست با خشم گفت: هيچ، خائن خودفروشی به نام مدح و تعريف شاهنشاه؛ شعر بدی خوانده است! هر چه پرسيدم نگفت که چه گفته است. بعدها از معلم ادبياتمان شنيدم که خوانده است: روز جمعه به نيمه‌ی بهمن / خائنی زد بسوی شاه تفنگ // آن پدرسگ مگر نمی‌دانست / نرود ميخ آهنی بر سنگ!»
جمعه‌ای روز دوم خرداد ــــــــــــــــــــــــــ ملتی رای به يک سيد داد
تا که شايد دهد نجات وطن ــــــــــــــــــــــــ آن جهنم کند بهشت عدن!
زان همه وعده‌های نغز و دقيق ــــــــــــــــــ مهر خاتم زند بر عهد عتيق
سيدی برگزيده شد که نگو ـــــــــــــــــــــــــ لب لعلی گزيده شد که نگو
دور اول ادای او خوش بود ـــــــــــــــــ ملت از خنده‌های او خوش بود
خوش‌خوشان از وفور مطبوعات ـــــــــــ گوش در گوش ساز اصلاحات
رقص‌ها کرد بهر آزادی ــــــــــــــــــــــــــــــ آرزويی که ماند ازو يادی!
چار سالی بدين روال گذشت ـــــــــــــــــــــــ برگريزان شدو بهار نگشت!
دور دوم به زور قطره‌ی اشک ـــــــــــــــــــ ملت ساده رای داد به کشک
آش همان آش ماند و کاسه همان ـــــــــــــ کاسه ليسان همان، امان و امان!
سال‌ها رفت و دور دوم ليک ـــــــــــــــــــــــ شد به انجام کار خود نزديک
فيل سيد به ياد هندستان ــــــــــــــــــــــــــــــــــ کرد تکرار باز اين دستان!
می‌نشينم عقب به نفع نظام ــــــــــــــــــــــــــــــــ تا شوم مفتخر به راه امام!
تا توانست او نشست عقب ـــــــــــــــــــــــــ به خيالش رهد ز مرگ به تب
داستانی است داستان نظام ــــــــــــــــــــــــــ قصه‌ی جنگ و نام و ننگ امام
داستان نظام جمهـــوری ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ داستان ولايت زوری!
قصه‌ی انقلاب و نوع نظام ــــــــــــــــــــــــــــــــ قصه‌ی ملت و ولايت تام!
داستان نظام و نشأت آن ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ قصه‌ی ملت و حکومت آن
کاش سيد ...، تمام شد سيد! ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ذبح راه امام شد سيد!
تا به کی زور زنی تا شايد ــــــــــــــــــــــــــــــ کند آن کار که سيد بايد؟!
ای « پدرسگ*» تمام کن تو جفنگ! ـــــــــ «نرود ميخ آهنی بر سنگ!»
ملت و رأی و رای يک کشور! ــــــــــــــــــــ نکند بر نگاه سنگ اثر...
*:تخلص من بعد از خيانت و خود فروشی!
