چند نکته در مورد
يادداشت اخير ابراهيم نبوى
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.صائبى
با حرف هاى ابراهيم نبوى عزيز موافقم غير از چند نکته:
الف) مردم ما مشکل دارند همه ميدانيم. حاکميت ما هم مشکل دارد. اما نکته ظريفى اينجا هست که حاکميت اجازه هيچ کارى را به کسى نمى دهد حتى اطلاع رسانى و آموزش در جهت اصلاح فرهنگ اجتماعى مردم. حاکميت ما عوام زده و عوام فريب است و هرگونه حرکتى مغاير با عوام زدگى‌اش با بى رحمى توسط قوه قهريه سرکوب ميشود يا توسط نيروهاى خودى بدلى به ابتذال و ميرايى کشيده مى شود. اين مدار توسعه‌نيافتگى تنها مى تواند از سمت حاکميت به تدريج استحاله شود. بايد به حاکميت فشار آورد که اجازه بدهد مسائل و مطالبات مطرح شود. بايد به حاکميت فشار آورد که فضا براى مقابله با عوام فريبى مساعد گردد.
ب) بارها يادآورى شده که در شرايط فعلى هيچ راهى غير از فعاليتهاى حقوق بشرى و فعاليتهاى اجتماعى مستقل در نهادهاى مدنى وجود ندارد. با اميد بستن به آمريکا و اپوزيسيون و هر دم يک مساله بى اهميت سياسى را برجسته کردن و راه هاى رفته را دوباره رفتن به جايى نمى رسيم بلکه هر بار نسل جديدى به سپاه چند ده ميليونى نااميدها اضافه کرده ايم. در انتخابات رياست جمهورى نيز به جاى کناره گيرى غير فعال، بهتر است ليست مطالبات را جلوى حاکميت و کانديداهاى خودى بگذاريم و برنامه مشخص بخواهيم. البته شخصاً هنوز هم با شرکت کردن در انتخابات مخالفم. اما فعاليت سياسى را در اين زمينه لازم مى بينم.
ج) از غسل تعميد دادن هاشمى، آنهم در اين فصل از سال بوى الرحمان و سدر و کافور مى آيد! هاشمى به روبنا پرداخت و از زيربنا (آموزش و فرهنگ) غافل شد. هاشمى بيشتر به جيب خود و خانواده‌اش فکر مى کرد و در همين راستا براى کشور نقشه مى کشيد. هاشمى به علم بى‌اعتنايى کرد. نخبگان را به چيزى نگرفت فرهنگ ايثار را که موتور محرکه توسعه مى توانست باشد ضعيف کرد و طبقه جديدى از مديران بيسواد و طلبکار تحويل داد. هاشمى سيستم نساخت و به جايش نوچه پرورى کرد. عجيب است نبوى که از قهرمان بازى متنفر است، خودش باز مى‌خواهد از هاشمى و کرباسچى قهرمان بسازد!
