«تلخ شیرین»
زنده باد۷۷۹ صادره از رشت!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سام الدین ضیائی، متولد ۱۰ اسفند


رخصت و پوزش از فروغ

فاتح شدم
خود را به ثبت رساندم
و هویتم به یک شماره مشخص شد
پس زنده باد هفتصدوهفتادونه
صادره از بخش دو متولد رشت ساکن سابق تهران مقیم فعلی بانکوک مقصد نامعلوم!
دیگر خیالم از همه سو راحت است
آغوش باز ولایت
پستانک پر افتخار فقاهت
وجق وجق جقجقه ی قانون اساسی جمهوری اسلامی
انتخابات پر جنب و جوش ریاست جمهوری
و برگ آسی به نام دکتر معین!

آه،خیالم از همه سو راحت است
از فرط شادمانی
رفتم کنار پنجره، با اشتیاق، هفتصدوهفتادونه بار هوا را که از غبار مدفوع سگ‌های بانکوک
و بوی ادرار آغشته به آبجوی عابران مست، منقبض شده‌بود
درون سینه فرودادم
و هفتصدوهفتادونه بار آزادی را قی‌کردم
و با جوهر زرشکی بر زیر هفتصد وهفتادونه برگه سازمان ملل نوشتم:
حقوق بشر!

در سرزمین مرگ و مرثیه
موهبتی است زیستن، آن هم
جایی که من
در آخرین نگاه
هفتصدوهفتادونه
شیطان را دیدم
که، حقه‌باز‌ها، همه در هیئت غریب ملایان
در لابه‌لای ورق‌های مفاتیح‌الجنان، به دنبال جامعه مدنی می‌گردند
پس زنده باد...سام‌الدین ضیائی

هفتصدوهفتادونه صادره از بخش دو متولد رشت ساکن سابق تهران مقیم فعلی بانکوک مقصد نامعلوم!

که آخرین وصیتش این است که در ازای هفتصدوهفتادونه چمدان دلار،
حضرت آیت‌الله مصباح یزدی
مرثیه‌ای به قافیه‌ی انگشت شست در رثای مرگش
رقم زند!