نظرى در مورد پالتاک هفتگى
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پارسا صائبى

نفس به راه افتادن حرکت پالتاک اتفاق خوب و پسنديده اى است و مغتنم. خوشبختانه مواهب و ثمرات آن را هم همه به عينه ديديم. اگر چه ميشود پالتاک هفتگى داشت، ميشود که هر هفته هم نهاد ناآرام وبلاگستان را در نقطه‌اى آرام جمع کرد و شورمندانه تمرين مدارا کرد. اينها همه شدنى است ولى نگران افتادن در دام بحث هاى روز به دليل تواتر زياد هستم. جمع شدن هاى هفتگى به‌طور ناخود‌آگاه موجب کشيده شدن به وادى تکرار و يا افتادن در دام بحث هاى احساسى و پرهيجان روز خواهد شد. مراقب پالتاک اين مولود مبارک - که نوزادى نورس است - بايد بود و به نظرم بايد نگران آينده او هم بايد باشيم. پيشنهاد ميشود که پالتاک‌هاى عمومى (حول موضوعات صنفى، موانع آزادى بيان و وبلاگ نويسى، بحث‌هاى سازماندهى و راه هاى بهتر شدن ساختار پالتاک) به تواتر ماهيانه و قرارهاى گفتگوى محفلى حول يک موضوع خاص به تواتر دوهفته يکبار يا سه هفته يکبار، برگزار شود. (‌مثلاً حول موضوعات غير صنفى مشخص مانند فمينيسم يا نقش ماليات در توسعه، چشم انداز آينده ايران و …)

بهتر است اين موجود نحيف را زياد بار نکنيم، مگر زمانى که اطمينان پيدا کنيم که وجود خود پالتاک تثبيت شده است. هيجان دوستان قابل درک است و خود من هم مستثنا نيستم ولى نگرانى ها هم هست. لااقل تجربه محفل زدن - محفل هم يکى از چندين کلمه اى است که متاسفانه در زبان ما از دست رفته و حامل بار منفى است! - و در محافل شرکت کردن، مقدارى امثال بنده را نگران مى کند. خوب است دوستان تامل بيشترى داشته باشند.