مقاله ای در مورد امام موسی صدر
________________________
آرمین راد

آن چه در این مقاله در مورد ربايندگان امام موسى صدر و انگيزه هاى آنان از انجام اين کار آمده است هم به نظر کاملا منطقى و واقعى ميرسد و هم تکان دهنده است. ميانه روى و مخالفت امام موسى صدر با تندروها براى استيلا بر جنوب لبنان و حملات موشکى به شمال اسرائيل باعث شد که اجماعى عليه وى به وجود آيد. اتحادى که در راس آن قذافى قرار داشت و در بدنه ى خود عرفات و بسيارى از گروه هاى تندرو فلسطينى آن زمان فعال بودند و با موافقت و آگاهى سوريه انجام شد. در مقاله اى که در همين سايت آمده بود قبلا اشاره کرده بودم که ميانه روى و مترقى بودن امام موسى صدر تا به حدى بوده است که اگر زنده بود معلوم نبود همين ها که سنگش را به سينه مى زنند چه رفتارى با او مى کردند.
به هر حال با ربوده شدن امام موسى صدر خيلى ها به آن چه مى خواستند رسيدند. حملات موشکى فلسطينى ها از جنوب لبنان به شمال اسرائيل شدت يافت، مذاکرات صلح به بن بست رسيد، نفوذ سوريه در لبنان تقويت شد و مهم تر اين که اين همه بهانه اى به اسرائيل داد تا حدود يک سال پس از اين ماجرا به لبنان حمله کند و تا بيروت پيش روى کند. اين اشغال نيز تا موقعى که لبنانى ها و فلسطينى ها حداقل در ظاهر حساب کار خود را از هم جدا نکردند و يک روحانى معتدل و باهوش ديگر به نام حسن نصرالله در لبنان ظهور نکرد ادامه يافت. تندروها هميشه در برابر اعتدال و هوشمندى شکست خورده اند.
اميد اين که امام موسى صدر زنده باشد و شاهد بازگشتش به لبنان باشيم که افرادى مثل او مى توانند در اين اوضاع متشنج لبنان کمک بزرگى به بهبود اوضاع کنند.