شق القمر انتخاباتی؟!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سيد سام الدين ضيائی
جنبش اصلاحات اگر هیچ ثمری هم نداده باشد ثابت کرد در جمهوری اسلامی نیز می توان قواعد تداول قدرت را بدون توسل به خشونت جاری ساخت.انتخابات دوم خرداد برتری اخلاق جمعی بر تهمت و افترا، و شعور سازنده بر شور تخریب گر را نشان داد و ثابت کرد مردم با برقراری کمترین شرایط نیز راه صواب را تشخیص می دهند. در دوم خرداد نیز انحصارگرایان تمام تلاش خود برای انحراف افکار و تغییر آرای مردم را کردند.بعد از آن نیز در انتخابات مجلس هر چه توانستند کردند، اما حضور گسترده نزدیک به اتفاق مردم و پوشش خبری بین المللی همه تلاش های مذبوحانه را به خود حاکمیت بازگرداند.
مردم در سه دوره انتخابات جنبش اصلاح طلبی نیز نه به خاتمی و نه به نمایندگان اصلاح طلب رای مثبت دادند، بلکه رای آنان رای به تغییر قانونی و بدون خشونت شرایط بود. پیشنهاد نگارنده نیز در همین راستا و در یادداشتی با عنوان «فرصتی برای رفراندوم،به روش ملی» مطرح شد که در نقدی شتابزده، ترسناک و خطرناک خوانده شد و با نگاهی نه چندان دقیق و عمیق و با دلایلی کلی و غیر مستدل رد شد. آقای «کوروش گلنام» منتقد محترم آن یادداشت را نمی شناسم، چنان که ایشان نیز با توجه به خطاب قرار دادن نگارنده به عنوان هم میهنی که گویی تازه در جمهوری ملایان متولد شده، نویسنده این یادداشت را نشناخته اند. با طرح این پرسش که ایشان چند سال از وطن دور بوده اند توضیحات زیر را در پاسخ به نقد تقدیم می کنم:
۱ ــ منتقد یکی از دلایل ارایه این پیشنهاد به زعم خود هولناک را دوری از وطن و بی خبری نگارنده از حوادث داخلی دانسته‌اند. نگارنده که به بیانی نسل سوخته انقلاب به شمار می آید تنها یک سال است که به علت یادداشت های اینچنینی در روزنامه های صبح امروز، بهار، دوران امروز، بنیان و آیینه و ... از ایران دور مانده است. یکی از دلایل آن هم اتهام «اهانت به جایگاه ولایت فقیه موضوع ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی» در ادعا نامه نماینده مدعی‌العموم علیه «روزنامه نوروز» است.بنا براین به نظر می رسد ادعای ایشان مبنی بر تولد تازه نگارنده در جمهوری اسلامی منتفی است و نگارنده با توجه به حضور طولانی در دوره ۲۵ ساله انقلاب و تلاش هایش در قبل و بعد از دوم خرداد در جهت اعتراض به وضعیت موجود و اصلاح آن و به ویژه حشر و نشر به خبرگان جامعه مطبوعاتی بس از اصلاحات نمی توانسته از متن حوادث ایران به دور باشد.
۲ ــ در یادداشت اخیر از هاشمی رفسنجانی تنها به عنوان گزینه ای که به نظر برخی می تواند نسبت به سایرین رای دهندگان بیشتری را به بای صندوق ها بکشاند نام برده شده است. ضمن این که منتقد محترم اذعان نویسنده در باره نقشه فاش نشده نامزد نامبرده را ندیده و یا نادیده گرفته اند.
یادآور می شود نگارنده در آخرین یادداشت ها نگرانی خود را درباره ریاست جمهوری دوباره هاشمی بیان داشته و با تاکید بر جاه طلبی ها و منش های مستبدانه اش بازی انتخاباتی اینچنبنی را فریب بزرگ خوانده است.یادداشت ها در وبلاگ فانوس قابل دسترسی است.
۳ ــ منتقد گرانقدر با نگاهی کاملا یک سویه چنان وانمود کرده است که گویا همه انتخابات ها در جمهوری اسلامی فرمایشی بوده است. اما واقعیت آن است که انتخابات رفراندوم جمهوری اسلامی، خبرگان قانون اساسی، مجاس شورای چند دوره و نیز دو دوره اخیر ریاست جمهوری با همه ایراد های وارده، در همین مملکت و با حضور همان مافیای حاکم و شیادان خبره، به درستی انجام شد و به تایید سازمان های معتبر بین المللی هم رسید. بنا بر این فراهم آمدن دوباره فضای مشابه آن قدر هم دور از ذهن نیست.
۴ ــ آن مافیای دهشتبار که به زعم منتقد رای اعتراضی مردم را می تواند به نام هاشمی رفسنجانی بخواند، تردستی هم می داند و می تواند به ازای هر رای دهنده، ده رای از صندوق بیرون بیاورد. به راستی اگر اکثریت نسبی مردم در انتخابات شرکت نکنند چه شق القمری رخ خواهد داد جز آن که رئیس بی جمهوری مثل مجلسیان غیر مردمی خواهیم داشت و آب هم از آب حاکمیت تکان نخواهد خورد. و اگرپیشنهاد نگارنده، هر چند در اولین نظر دست نیافتنی به منصه ظهور رسد چه حادثه هراسناکی؟!